غرقاب غمم دگر مرا ساحل نیست / جز اشک فراق دیگرم حاصل نیست
ای مرگ بیا!که زندگی کردن من / بی فاطمه جز خوردن خون دل نیست . . .
.
.
.
نیازی از سر احساس خواهم / برات کربلا از یاس خواهم
به حق پهلوی بشکسته ی او / طواف مرقد عباس خواهم . . .
.
.
.
ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم / مامور برای خدمت زهرائیم
روزی که تمام خلق حیران هستند / ما منتظر شفاعت زهرائیم . . .
یا زهرا(س)
.
.
.
یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند
چو مادر مرده ها باید فغان کرد / که طفلان علی مادر ندارند . . .
.
.
.
تو هم با کوفه هم دستی مدینه / نمک خوردی ولی پستی مدینه
کسی بر بازوی زهرا نمی زد / اگر دستم نمی بستی مدینه . . .
مکتب الزهرا ، شفت
مکتب الزهرا ، شفت
.
مکتب الزهرا ، شفت
.
زهرا اگر در اول خلقت ظهور داشت / دیگر خدا نیاز به پیغمبری نداشت
فرموده اند در برکات وجود او / زهرا اگر نبود علی همسری نداشت
محشر بدون مهریه ی همسر علی / سوگند می خوریم شفاعتگری نداشت
.
.
.
آهسته می شوید یگانه همسرش را
با آب زمزم آیه های کوثرش را
آهسته می شوید غریب شهر یثرب
پشت و پناه و تکیه گاه و یاورش را
.
.
.
مسیحا گر دمش اعجاز سازد / زبان بر ذکر زهرا باز سازد
گره از مشکلات خلق ، زهرا / به یک گوشه نگاهی باز سازد . . .
.
.
.
ای لیلة القدر علی آخر چرا گشتی سحر / ای راحت جان علی آخر چرا کردی سفر
هجران تو آتش زده بر قلب زار مرتضی / یا تو بکن ترک سفر یا با خودت من را ببر . . .
.
.
.
ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای / هر سو نشان توست ولی بی نشانه ای
زهرای پاک، ای غم زیبای دلنشین / تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای . . .
.
.
.
ای نور خدا سرشته با آب و گِلَت / ای مهر علی راز هویدای دلت
این ذکر هزارساله ی مهدی توست / ای یاس نبی « بِاَیِّ ذنب قتلت؟ . . .
.
.
.
نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش
بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش . . .
شهادت حضرت فاطمه الزهرا(س) تسلیت
.
.
.
کمی از غسل زیر پیرهن ماند / کمی از خون خشک بر بدن ماند
کفن را در بغل بگرفت و بو کرد / همان طفلی که آخر بی کفن ماند . . .
.
.
.
عمریست رهین منت زهرائیم / مشهور شده به عزت زهرائیم
مُردیم اگر به قبر ما بنویسید / ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .
.
.
.
چه حالی داده دل را دست مادر / که می شستی زدنیا دست مادر
از آن سیلی مگر چشمت نمی دید / که می جستی مرا با دست مادر . . .
.
.
.
غم دوران من گردد یتیمی / که هم پیمان من گردد یتیمی
من از قد کمانت حتم دارم / بلای جان من گردد یتیمی . . .
.
.
.
زهرا اگر نبود خدا مظهری نداشت / توحید انعکاس نمایانتری نداشت
جز در مقام عالی زهرا فنا شدن / ملک وجود فلسفه دیگری نداشت . . .
خدا رو شکر محرم تو دیدم دوباره آقا جون (کریمی )